مانند میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، افغان‌ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر و دنیای خارج به سرعت بالا و انعطاف واتس‌اپ وابسته هستند؛ اما دولت طالبان در یک موش و گربه بازی با واتس‌اپ گیر افتاده است.

بلال کریمی با اشاره بر اینکه گروه طالبان تمام معیارهای یک دولت مستقل را تکمیل کرده اند، از کشورهای منطقه و جامعه جهانی می‌خواهد تا این گروه را به رسمیت بشناسند: «موضوع به رسمیت شناختن یک موضوع دوجانبه است. ما معیارهای یک دولت رسمی را در افغانستان تکمیل کرده ایم. یک نظام پاسخگو وجود دارد. جغرافیای مشخص در کنترل ما است. امنیت سرتاسری برقرار است. مردم از تمام خدمات دولتی برخوردار هستند. تمامیت ارضی افغانستان محفوظ است. قوای مسلح وجود دارد و همه معیارهای لازم وجود دارد. اما اینکه کشورهای منطقه و جهان تا کنون (ما را به عنوان یک دولت) به رسمیت نشناخته اند، فکر می‌کنم ما معیارهای خود را پوره کرده ایم و خواهان روابط خوب و حسنه با تمام کشورهای دنیا هستیم.»

شکست آمریکا در تولید ارتش و پلیس پایدار افغانستان و دلایل سقوط آنها در مقابل طالبان احتمالا سالها توسط تحلیلگران نظامی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ابعاد اساسی مسئله اما روشن است و بی‌شباهت به آنچه در عراق رخ داده نیست. این نیروهای «تو خالی» هرچند به برترین سلاح‌ها مجهزه هستند اما تا حدی زیادی از عنصر اصلی که همان انگیزه برای جنگیده است خالی شده‌اند.